ولی پور: برای بسکتبال داشتن برنامه مهم تر از پول است|با تصمیم اشتباه در را به روی خودمان نبندیم!

سعیده فتحی/شهرآرانیوز، مجید ولی پور رئیس هیات استان خراسان رضوی معتقد است بلاتکلیفی انتخابات بسکتبال، خودش را در بازی تیم ملی نشان داده است. او در این باره گفت: اگر انتخابات را سه بار عقب نمی‌انداختند شاید تیم ملی هم، منسجم‌تر و بهتر مقابل قزاقستان بازی می‌کرد. اما تعویق چندباره انتخابات باعث بلاتکلیفی کل بسکتبال شده است و ما امیدواریم در تاریخ ۹ اسفند دیگر آن را برگزار کنند.
او درباره شایعه‌ای که گفته می‌شد برخی روسای هیات‌ها می خواهند باز هم انتخابات را به تعویق بیاندازند نیز گفت: من فکر نمی‌کنم کسی به دنبال چنین چیزی باشد. تعویق به ضرر همه است و اگر رئیس زودتر مشخص است به نفع بسکتبال خواهد بود.
ولی پور در ادامه گفت: برای جلسه هم اندیشی با من هم تماس گرفتند، اما من نرفتم. من مشکلی با این جلسه نداشتم و به نظرم هیات‌ها می‌توانند با هم مشورت کنند و روی یک گزینه که واقعا برای بسکتبال بهتر است به توافق برسند، اما برگزاری چنین نشستی دو، سه روز قبل از انتخابات درست نیست. اینکه بخواهیم نظر خودمان را به بقیه اعمال کنیم و در واقع با کارت دیگران بازی کنیم به نظر من درست نیست.
او در پاسخ به این سوال که برای انتخاب رئیس آینده باید چه معیار‌هایی را در نظر گرفت گفت: ببینید من از برخی دوستان می‌شنوم که تنها برای شان پول مهم است و معتقدند هر کسی از لحاظ مالی قوی‌تر باشد بهتر است، اما من می‌گویم فقط پول مهم نیست و اول از همه رئیس آینده باید برنامه داشته باشد و بداند که بسکتبال را می‌خواهد به کجا برساند. برای من برنامه قوی مهم‌تر است و بعد از آن با گرفتن اسپانسر می‌توانند آن‌ها را عملی کنند. در سال‌های گذشته بسکتبال ما هیچ برنامه‌ای در زمینه استعدادیابی نداشته است. برنامه‌ای برای شهر‌های کوچک نداشتیم و در واقع از نظر من هیچ کاری برای رشد بسکتبال نشده است. برنامه مدون نداشتیم و به یکسری از افتخارات هم با کمک شانس رسیدیم.
ولی پور درباره کاندیداها نیز گفت: من از این جمع نسبت به ۲ نفر که از قهرمانان ملی ما هستند شناخت خوبی دارم. جواد داوری و کرم احمدیان از بسکتبالیست‌های حرفه‌ای و با اخلاق ما بوده اند، یاوری هم در حد همان مدیریت پتروشیمی می‌شناسم. وقتی حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش انتخاب شد جامعه ورزش واقعا خوشحال شد و احساس کرد که با حضور او دیگر ورزش به دست افراد خود این جامعه اداره خواهد شد. کسی که عمرش را در بسکتبال گذرانده اگر نتواند به این رشته کمک کند چه کسی می‌تواند؟ اگر ما خودمان، خودمان را قبول و حمایت نکنیم که دیگر واویلاست. بسکتبال باید دست بسکتبالی باشد، این قهرمانان استخوان خرد کرده این رشته هستند، مطمئنا شناخت بهتری نسبت به مشکلات و افراد این جامعه دارند. درد را می‌دانند و حتما برای آن هم مرهمی پیدا خواهند کرد، چون دلسوز این رشته  و از پوست و خون آن هستند.
او در ادامه گفت: اگر هم خدایی نکرده در آینده دیدیم که توانایی‌های لازم را ندارند می توانیم مجمع فوق العاده تشکیل دهیم و کنارشان بگذاریم، اما باید فرصت را به جوان‌تر‌ها هم داد، آن‌ها انگیزه لازم را دارند. این را هم بگویم من بالاخره نفهمیدم در مدیریت، جوانی پوئن مثبتی به حساب می‌آید یا منفی! عده‌ای می‌گویند جوان هستند و پرتلاش و پرانگیزه، عده‌ای دیگر هم می‌گویند بی تجربه هستند و سابقه مدیریت آنچنانی ندارند! اما از نظر شخصی من جوانی پوئن مثبتی است و در کنارش باتجربه هم خواهند شد. مگر چینی‌ها به یائومینگ اعتماد نکردند. در همین ایران رشته‌هایی مثل کشتی و وزنه برداری و... جوانان خودشان را مگر حمایت نکردند؟ من می‌گویم ما نباید با تصمیم اشتباه در را به روی خودمان ببندیم.
رئیس هیات استان خراسان رضوی گفت: من این شعار" جهانی فکر کنید، محلی عمل کنید" را بسیار دوست دارم. ما اول باید بزرگ فکر کنیم و بعد سعی کنیم در منطقه خودمان درست عمل کنیم. ما الان کلی مربی عاشق در کشورمان داریم، اما هیچ خوراک آموزشی برای آن‌ها نداشتیم. متاسفانه بزرگان بسکتبال درگیر چیز‌های کوچک هستند و همین هم باعث شده ما پیشرفت نکنیم.
او در پایان گفت: به هر حال هر کسی که در آینده رئیس فدراسیون شد ما انتظار داریم که از توانایی‌های همه استفاده کند. گروه بندی و جناح بندی را باید از بسکتبال حذف کرد. همین‌ها باعث شده بسکتبال درجا بزند. والیبال از ما دیرتر شروع کرد، اما الان چقدر جلوتر است. ما نه برای کشف استعداد‌ها و نه برای حفظ آن‌ها برنامه‌ای نداشتیم. برخی بازیکنان ما در تیم ملی جوانان عالی بودند، اما الان در لیگ هم آن‌ها را نمی‌بینیم! و باز هم به این می‌رسیم که بسکتبال نیاز به برنامه درست و مدون دارد. وقتی سیستم درست نباشد همین می‌شود که بازیکن بعد از سال‌ها حضور در تیم ملی در آستانه المپیک حذف می‌شود و بازیکنی جای او را می‌گیرد که نه قبلش می‌دانستیم کجا بوده، نه الان از او خبری داریم. این یعنی سیستم ما کلا اشتباه است و امیدوارم با آمدن رئیس جدید دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم و با برنامه و سیستم درست پیش رویم.